Als therapeut interpreteer ik het lichaam als een aaneenschakeling van schakels die verbonden zijn met elkaar en die op zich een kinetische ketting vormen. Die kinetische ketting is maar zo sterk als zijn zwakste schakel. En meestal is die zwakste schakel juist de oorzaak van je klacht, maar niet de klacht op zich. Maw, je kan last hebben aan de binnenkant van je knie, maar het kan je heup zijn die de oorzaak is van je pijnlijke knie.
Tijdens de revalidatie hanteer ik steeds drie parameters: namelijk de zwaartekracht, de grond, en momentum. Het vierde aspect waarop ik steeds beroep doe, zijn mijn eigen handen. Al deze zaken worden steeds in verband gebracht met functionele bewegingen, met de nadruk op bewegingen. Het lichaam of de "brains" kent geen spieren, het lichaam kent of herkent alleen maar bewegingen. Het is belangrijk dat spieren op het juiste moment kunnen aanspannen of ontspannen, dit zal met name een beweging sterk of zwak maken. Met al dit in het achterhoofd wordt de patient, of hij nu sporter of niet is, benaderd.
Evalueren, laten oefenen, kijken naar de patient, kijk hoe hij beweegt, waar hij moeite mee heeft, welke compensatoire bewegingen hij maakt, of die bewust of onbewust gemaakt worden,.. . Kijk boven rechts, een patient die probeert te squaten, wat zie je . Leer kijken, dit is van essentieel belang tijdens de revalidatie, revalideer de patient, niet de blessure !
